Trektelpost Fonteintjes
Nietsvermoedend over wat de dag zou brengen, waren een 15-tal enthousiaste cursisten van verschillend pluimage op 7 september al vroeg uit de veren om de theorie in praktijk omgezet te zien, onder leiding van Wim Jans. Het zou een fantastische dag worden.
Gewapend met kennis de avond voordien opgedaan over infrasone oriëntatie, haasje-over-trek en de grote cirkelroute, stonden we ’s morgens met verrekijker en telescoop in de aanslag aan de Fonteintjes. Een mooie gekraagde roodstaart liet zich bewonderen in gezelschap van fitis en tjiftjaf. Een bonte vliegenvanger verstopte zich voor meesten en een 3de jaars stormmeeuw was te zien vanaf het platform.
Daarna zetten we koers naar de Eendenkooi van Lissewege om ringer Antoine Cornelis in actie te zien. Hij boeide ons met deskundige uitleg en demonstratie van het delicate werk van het vangen, determineren en ringen van de vogels. Rietzanger, bosrietzanger, kleine karekiet, mannetje en vrouwtje zwartkop, grasmus en paapje passeerden de revue.
Paapje / Monica Acton
De fitis zagen we nu echt van dichtbij (met inkeping op de buitenvlag tot en met de vijfde handpen). Ook een tegenstribbelende koolmees en sprinkhaanzanger (met kleurmutatie) werden gemeten en gewogen en terug losgelaten. De ene ontsnapte al wat eerder dan de andere, hé Wim. De fotosessies met de waterrallen (een juveniel en een wat oudere in grijsblauw verenpak) werden gesmaakt. Enkele vluggerds spotten nog een ijsvogel. Antoines hond die de gevangen vogels beschermt tegen de vossen, trotseerde samen met ons 2 jagers die de pret niet konden bederven. Een exotisch sint-helenafazantje, liet zich nog vangen, maar werd niet geringd in tegenstelling tot de 100 tot 200 vogels per dag die Antoine voor zijn rekening neemt meer dan 20 dagen in augustus en september. Respect voor het waardevolle werk, Antoine. Nu kon de dag niet meer stuk!
.
Sprinkhaanzanger / Monica Acton
Het Sashul was een anti-climax, want ons getuur leverde bitter weinig op, de naastgelegen baai van Heist bracht wat soelaas met vele scholeksters, een wulp en een drieteenstrandloper tussen de meeuwen. In het gebied van de Oude Vrede (Knokke) vreesden we het ergste toen een helikopter heel wat vogels deed opvliegen. Vele kieviten bleven ter plaatse en ook een jonge tapuit liet zich niet verstoren. 3 jonge bruine kiekendieven (met roomkleurige kop) scheerden boven de velden. Juveniele bergeenden zaten op de plas en ook oeverlopers en een jonge kleine strandloper waren van de partij. Enkele lepelaars en een wilde ooievaar foerageerden in het water. Een zwerm putters kwam overgevlogen. De mooi aangelegde bloemenberm leverde waarnemingen op van rietgors. Hoger in de lucht zaten 2 blauwe reigers een wespendief achterna, zodat we zijn kenmerkend vliegbeeld met licht omlaag gebogen vleugels goed konden zien. Kenners zagen nog goudplevieren in de verte, wat anderen blindelings geloofden. Tenslotte kwamen nog 2 vechtende torenvalkjes de vrede verstoren, voor wij ons geluk in Nederland gingen beproeven.
Iets voor 16.00 uur, bijna hoogwaterstand, arriveerden we aan Nummer 1 bij Hoofdplaat. Een ware kolonie van bontbekplevieren bewoon driftig heen en weer in gezelschap van kleine strandlopers. Tureluurs en groenpootruiters zaten verderop. Een vlucht rosse grutto’s streek neer en kanoeten landden op de slikken. Ook de zilverplevier kwam in ons vizier. Wim spotte nog voor ons die ene wakker wordende krombekstrandloper wat ondanks de gevorderde dag nog enthousiaste kreten ontlokte bij ondergetekende : nu is de bek krom! Het bewijs was geleverd : een onvergetelijke dag. Bedankt Wim, Antoine en chauffeurs! Bedankt Natuurpunt en Mergus!
Kathleen Coen
Foto’s Monica Acton