Op 3 augustus was het verzamelen geblazen voor onze klassieker “ Brugge – Sophia/Blikken en terug”. Doorheen de talrijke “salavlagen” kwamen uiteindelijk een 12-tal deelnemers druppelsgewijs binnengewaaid op de randparking.
Op weg naar de Sophiapolder zagen we een 8-tal ooievaars en zeilde een adult mannetje bruine kiekendief magistraal langs de weg.
Uit de doorgemailde waarnemingslijst van Karina blijkt dat onze noorderburen de Sophiapolder opdelen in zuid, west en midden. Je zou er het noorden van verliezen!
Daarom geef ik een opsomming voor het totale gebied.
Futen en dodaarzen zaten er volop evenals een 5-tal geoorde futen ten dele nog in prachtkleed! Overweldigend waren de vele huis- en boerenzwaluwen die over het water foerageerden. Oeverzwaluwen verdwenen geregeld nog in nestgangen in de oever. Met pijn in onze harten zagen velen wellicht hun laatste gierzwaluwen voor 2017.
Hoe intensiever er naar de eenden werd gespeurd hoe meer soorten boven water kwamen: wilde eenden, tafeleenden, bergeenden met veel pulli, kuifeenden, wintertalingen en een enkele slobeend en pijlstaart.
Voor de najaarstrek van de steltlopers waren we blijkbaar nog te vroeg. Toch zaten er opvallend veel oeverlopers, enkele kluten en steltkluten. Scholeksters, wulpen, wat kemphanen en enkele kleine plevieren vervolledigen dit lijstje. Intensief werd er gespeurd naar de gestreepte strandloper, die er tot vorige week verbleef, maar helaas…….
Een speciale vermelding verdienen wel de gracieuze “löfflers” ofte lepelaars.
Uiteraard ontbraken ook niet de knobbelzwanen, canadaganzen, brandganzen, grauwe ganzen, een enkele nijlgans en aalscholvers.
Blijkbaar kennen ze in Zeeland eveneens “slavlagen”, want de regen was geregeld van de partij. Misschien moeten we eens op zoek naar een mobiele, opplooibare schuilhut voor dergelijke excursies!
Verder zagen we nog overtrekkende holen- en houtduiven, een enkele tjiftjaf, graspiepers, een juveniele spreeuw , kneutjes en een juveniele gele kwikstaart. Stormmeeuw, zilvermeeuw, kleine mantelmeeuw, een juveniele zwartkopmeeuw en een visdief passeerden ook de revue.
In de verte zweefden nog 2 bruine kiekendieven en een laag overtrekkende boomvalk completeren de lijst voor de Sophiapolder.
Op weg naar de Blikken zagen we nog een zwarte kraai, buizerd, merel en een opvliegende patrijs.
“Alle wegen leiden naar de Blikken” dacht onze voorzitter en na wat slalom- en ronde puntenwerk via voet- en fietspaden bereikten we ons doel via de Mosterdweg. We werden in ieder geval verwelkomd door een 4-tal schaterlachende puttertjes. Dit gebied lag er voor 95% droog bij zodat de kans op talrijke waarnemingen klein was.
Hier zagen we toch de klassieke ganzensoorten evenals een Indische gans, een blauwe reiger, enkele witgatjes en een zwarte ruiter nog in prachtkleed. Eveneens was er een slaapplaats van een 50-tal wulpen.
Kijkend naar de prachtige Zeeuwse koeien vroeg een vogelaar plots hoe je dergelijk beest best benadert. De meesten onder ons dachten door de koe mooi en lief in de ogen te kijken en dan stapvoets naderbij te komen.
Een blijkbaar ervaren deelnemer vertelde dat je enkel 2 emmers en een balkje nodig hebt. Men zegge het voort!
Op de terugweg zat er nog een ooievaar op een verlichtingspaal midden op de baan naar Westkapelle.
Tekst: Jan Swimberghe
Foto’s: Frank
Machteld 3/08/2017