Vandaag met een dubbel gevoel de telling beeindigd.
Voor eerst hebben we veel te veel steltjes gemist, na een telefoontje met de mannen op het oosterstaketsel bleek dat er relatief veel sternen, steltjes en (grote)jagers over de vloedlijn vlogen, dus achter ons en dus gemist.
In de eerste telminuten werden drie grauwe pijlen aan de horizon gespot, in het tweede teluur begonnen de jagers er goed aan, met onze beperkte ervaring hebben we er toch 1 middelste, 1 juv kleinste, een aantal grote, wat meer kleine en vooral heel wat miki’s er uit gehaald. Die jagers juist determineren in volle storm (al vliegen ze dan nog dicht), het blijft een moeilijke bedoening.
Tot tweemaal toe vloog er dichtbij een noordse stormvogel, ééntje zat ziek op het strand en werd nadien afgevoerd ….
Een stormvogeltje was de klap op de vuurpijl, de witte stuit en de witte band op de onderzijde werd duidelijk gezien, helaas veel te kort naar mijn goesting om nog eens de cruciale kenmerken te checken, dus toch niet echt een sluitende waarneming.
Vanaf overmorgen winden uit oostelijke sector, alé op naar de dag met de trekpiek van de lepelaars.