Op stap met de “UILENRINGER”

Machteld Kaesemans


Uilenkasten controleren en Uilen ringen is een fascinerende bezigheid.

Vandaag 13-06 mocht ik mee op stap. Om 13u20 haalde Noël mij af voor een boeiende en leerrijke trip. Het gebied dat bezocht werd was Groot- Zedelgem.  Rik, de gediplomeerde ringer, kwam samen met Kirsten, zijn dochtertje even na ons aan op de eerste boerderij.



De knotwilg waar de nestkast van Steenuil inzat was omgevallen, maar de boer was zo vriendelijk geweest  deze naar  een andere tronk  te verplaatsen. Vol verwachting stapten we naar de weide, voorzichtig onder de prikkeldraad met elektriciteit doorgekropen en jawel…Rik vond er 4 stuks!

Nu nog ringen en naar een volgende locatie.



Op plaats 2 en 4 waren de nestbakken van Steenuil leeg.


Op locatie 3 ging het om Kerkuilen. Rik en Noël merkten onmiddellijk dat er hier gebroed werd, aan de witte sporen van uitwerpselen op de hangar. De ladder werd uitgeschoven, amaai zo’n hoogte!!!





Hier ontdekte Rik 5 Kerkuilen. Drie piepkleine jongen + een koppel. De man was reeds geringd, de Jongen waren nog te klein. Het vrouwtje “ Guttata” (kleur) werd voorzichtig naar beneden gebracht.

Rik wees ons op de arm- en handpennen .De nieuwe pennen zijn grijzer, de oudere afgesleten en bruiner. Een volledige rui duurt 3 jaar. De vogel werd geringd, gewogen en gemeten om dan opnieuw in de kast te worden geplaatst.




Locatie 5 was “een  ander paar mouwen” Hier moest een Kerkuilenbak naar beneden gehaald worden! Deze gevaarlijke karwei werd door Rik met veel kundigheid en durf geklaard. Ik hield toch vele malen mijn adem in en mijn hart vast. Gelukkig geraakte het zware geval zonder kleerscheuren op de grond.


Alles werd opgeladen en hop, naar de volgende en laatste plaats.





We waren al ruim over de geplande tijd, maar plaats 6 loonde de moeite.

Vijf  flinke Kerkuil jongen zaten in de nestbak… allee 4 en een “achterkomertje”.

Een voor een werden ze gecontroleerd, gewogen, gemeten, resultaten genoteerd en…kiekjes geschoten. De foto’s geven jullie een beeld van de werkzaamheden.





Opvallend is het grote verschil tussen het gezicht van de verschillende vogels.

Nu moesten ze nog opnieuw naar boven gebracht worden. Het vasthouden is zeer belangrijk zodat de pennen niet breken. Ook moet je controle hebben over de poten met de vlijmscherpe nagels zodat je niet verwond geraakt.

Dus bleef ik er wijselijk af en nam zo goed als mogelijk de beeldjes.


We moesten rennen Noël en ikzelf om op tijd op onze afspraken te geraken, maar het was boeiend, leerrijk, fascinerend…meer dan de moeite waard.


Machteld  13-06-2012.