Vanmorgen kreeg ik een berichtje van Paul: ‘fall!’. Ik had het een beetje voelen aankomen. De voorbije dagen was de zangvogeltrek goed in gang gekomen (ondanks het winderige weer), en vorige nacht is het beginnen regenen. De kans dat veel zangvogels aan onze kust gingen neerkomen was groot. Kort na het bericht van Paul trok ik richting Zeebrugge om ‘bosjes’ te doen. Aan de Oostdam zaten veel Roodborstjes, Lijsters, een Tjiftjaf en een Zwartkop. Aan de Westdam noteerde ik minstens 8 Tjiftjaf, een Velduil en nog wat zangvogels. De regen maakte het vogels kijken niet aangenaam en tegen 11u was ik alweer thuis. Na de fantastische dagen seawatch had ik mijn vrouwtje beloofd wat tijd door te brengen met het gezin. Rond 17.30u kwam ik terug thuis van een namiddag Boudewijnpark en kreeg ik groen licht voor een avondwandeling. De lucht was opgeklaard en ik had nog tijd om één plek te doen. Ik koos de Haag van Heist, een gebied dat al veel spectaculaire soorten heeft opgeleverd. Dit viel echter wat tegen, behalve Zanglijsters en Koperwieken had ik na een halfuur nog maar weinig zangvogels gezien. Dan werd mijn aandacht getrokken door roepende Goudhaantjes. Ik ging er op af maar kon ze niet onmiddellijk vinden, er stond immers vrij veel wind. Plots zag ik voor mij een vrij grote vogel landen op een tak. Een sperwer of zo, dacht ik, en ik richt mijn verrekijker. Ik zie……… een Goudlijster!!! Op amper 15 meter voor mij, open op een kale tak! Mijn hart gaat ineens in overdrive, kalm blijven Johan, fototoestel nemen die in de rugzak zit! Zeer langzaam laat ik de rugzak zakken, de vogel blijft nog steeds roerloos zitten. Ik neem mijn toestel vast, en lap, de vogel vliegt weg, dieper in het bosje. Ik ga wat dichter en meteen vliegen een aantal Merels weg naar alle richtingen. Ik besluit even stil te zitten en te wachten, tot er 2 Golden Retrievers speels het bosje in rennen. Verdorie, nu is de vogel zeker weg. Terwijl ik in de omtrek begin te zoeken verwittig ik een paar mensen en verstuur ik het nieuws via RBA. Het lijkt hopeloos: het is laat op de avond en de vele Zanglijsters die ik zie zijn zeer schuw en vliegen weg naar alle kanten. Na 20 minuten keer ik toch nog eens terug naar de oorspronkelijke plek. Geen lijsters meer, pff…. Ik ga voorzichtig het bosje in en plots vliegt een lijster op van de grond en landt op korte afstand in een boom: dat is hem! De vogel vliegt weer naar beneden en blijft een paar minuten roerloos zitten op een tak. Met bevende handen neem ik talloze foto’s, in de hoop toch nog een scherpe foto te hebben, het is immers al redelijk donker.
Ik besluit de vogel met rust te laten en even later arriveert Patrick Beirens. Die krijgt de vogel nog even mooi te zien. Ondertussen stroomt het volk toe: Frederick Willemeyns, onze Frank, Jan Baert en andere. Helaas wordt het nu snel donker en de vogel laat zich niet meer zien.
Morgenvroeg wordt er zeker goed gezocht, hopelijk blijft de vogel nog een dagje langer, wat een droomsoort!