Wie zich liet beïnvloeden door de weersvoorspellingen heeft heel wat moois gemist.
Zondagmorgen om 7u50 kom ik de parking opgereden en er is weinig activiteit. Er staan toch reeds twee auto’s, even later komt er nog iemand en zo starten we de dag met Johan, Ria, Monica, Jef DK en mezelf. We rijden met één wagen wat het knusser maakt. Jef wil wel rijden maar Johan prefereert zelf het stuur te nemen daar hij de gebieden nog beter kent dan zijn achtertuin, wat later ook zal blijken.
De heenreis verliep heel vlot en toen we aankwamen hebben we ons een heel stuk beter ingepakt om het gure weer te trotseren, we moesten dringend het betere optisch materiaal buiten opstellen, want we hadden meteen een hoofdvogel. Op geen 30 m van de dijk konden we een prachtige ijsduiker volgen. Regelmatig een duikje nemend en boven komen met een klein krabje. We verplaatsten ons een beetje om ook in het hoekje van de dijk te kunnen kijken en daar zagen we zowaar een parelduiker.
Heel mooi werd het toen parel- en ijsduiker naar elkaar toe zwommen en beiden geruime tijd in één beeld te bekijken waren waarbij we duidelijk de kenmerken en verschillen konden vergelijken. Met zo’n spektakel zo dicht bij ons verloren we de tijd uit het oog, maar we moesten verder langs de Digue du Break.
Ondertussen konden we 2 kuifduikers en 2 dodjes zien. Een beetje verder een zeekoet, en dan 2 middelste zaagbek, enkele meeuwen, aalscholvers en steenlopers. Dus doorrijden tot aan de pier om even de benen te rekken. Langs de piermuur beneden zagen we een tiental steenloper en twee paarse strandloper. Verder in de entrée du port werden we bekeken door een viertal zeehonden die af en toe een luchtje kwamen happen. Ook enkele middelste zaagbekken zwommen rond.
Aan de voet van ‘feu Saint-Pol’ op de top van de pier ging Johan de lucht in met een eerste drieteenmeeuw; de specifieke kenmerken werden toegelicht. Over zee wist een alk niet goed welke richting te kiezen, maar liet ons genieten. Meerdere drieteenmeeuwen kwamen langs toen een kleine jager mooi voorbij vloog, vijf minuutjes later gevolgd door het zwaardere kaliber, een grote jager, veel meer buik en wit in boven- en ondervleugel. Ver over zee zagen we tal van Jan-van-genten en als afsluiter konden we nog 2 zeekoeten noteren.
Naast alle gespotte vogels was ook de tijd voorbij gevlogen en dat merkten we aan het wegblijven van regen en knorrende magen, maar eerst wilden we nog langs de weidse zwaaikom van de westelijke toegang tot de Duinkerkse haven (Gravelines-Plage de l’Institut Pasteur). Daar zagen we in de verte een vrouwtje eider, ten minste een vijftal geoorde fuut, kuifduiker, bergeend, wulpen, scholeksters, twee grote en twee kleine zeehonden die zich lagen te wentelen op de zandplaat maar als klap op de vuurpijl een grote stern en nog een ijsduiker.
Met deze afsluiter van het ochtendgedeelte (nog een acht kneu’s onderweg en de klok wees reeds 13u20) konden we onze opwachting maken op de markt van Gravelines in café ‘Le Central’ waar we ons konden tegoed doen aan een drankje en onze boterhammen.
Rond 14u30 trokken we verder naar ‘Oye-Plage’ met onderweg een kleine zilverreiger, om een strandwandeling te maken op de Plage du Casino. Dit jaar hadden we geen lieslaarzen nodig en konden we genieten van een mooi uitgeklaarde lucht boven zee, een beetje ruig water maar heel aantrekkelijk voor honderden jan van genten in alle leeftijdskleuren veraf maar ook net achter de branding.
Naast deze stuntvliegers zagen we nog drieteenstrandloper, drieteenmeeuw, 2 bontbekplevier, rotgans en veldleeuwerik.
Na deze deugddoende wandeling waren we lekker uitgewaaid en trokken we naar onze laatste observatiepost, de kijkhut van de ‘Réserve Naturelle du Platier d’Oye’. Bij onze aankomst was de kijkhut bemand met een achttal mannen in camouflagepak; bij enkele stond het kwijl op de lippen, want wat we daar zagen was buiten categorie.
De ganse plas lag te pronken en te glinsteren in de late namiddagzon en het aanbod van vogels was ‘splendide’. We konden genieten van zeker 12 pijlstaart, 60 kuifeend, watersnippen waar je anders over kijkt, een vereenzaamde kemphaan, massa’s goudplevier (2000tot 3000) die als een blinkende gloed het gras tooiden. Verder zagen we nog tafeleend, smient, kievit, wintertaling, bergeend, slobeend, kuifeend, grauwe gans, blauwe reiger, meerkoet, wilde eend, doodaars, fazant, ekster en krakeend.
Toen we na dit kijkfestijn naar de klok keken kwamen we met de voetjes terug op de grond en tot het besef dat de tijd voorbij gesneld was en we onze wegen moesten korten. Op de terugweg hadden we nog een kleine zilverreiger, een torenvalk en een sperwer.
Meer dan tevreden keerden we zonder vertragingen naar Steenbrugge parking waar we Johan nog eens hartelijk bedankten om bij dit hondenweer deze morgen toch te vertrekken.
Eens te meer hadden de afwezigen groot ongelijk.
Verslaggever
Paul Maertens
01-02-2016
Foto’s archief Mergus: Frank De Scheemaeker / Pierre Blockx / Marc Rogghe